Απαραίτητη διευκρίνηση (Copyright).

Όλα τα κείμενα, τα σχέδια και η πλειονότητα των φωτογραφιών του παρόντος Λεξικού, αποτελούν ιδιοκτησία του διαχειριστή Νίκου Δ. - Θ. Νικολαΐδη και είναι αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας. Η -με οποιονδήποτε τρόπο- αναπαραγωγή/χρήση των περιεχομένων του Λεξικού δεν επιτρέπεται δίχως προηγούμενη άδεια.

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2025

Προσκοπισμός στο Αιγάλεω

"Αιγάλεω παλιά και σήμερα"
(απόσπασμα από εργασία μαθητών 1ου Γυμνασίου Αιγάλεω)
Ιωάννης Περικλάκης – Δόλωμας, συνέντευξη, Δασκαλάκη Αθηνά, 23/02/2007

Ο προσκοπισμός στο Αιγάλεω άρχισε να λειτουργεί το 1945 και τότε υπαγόμεθα στην Διοίκηση της Τοπικής Εφορίας Προσκόπων Νικαίας. Φτιάξαμε λοιπόν δυο ομάδες, φτιάξανε δηλαδή οι παλιότεροι γιατί εγώ στον προσκοπισμό μπήκα το ’55 και άρχισαν να λειτουργούν. Φυσικά τα ρούχα ήταν του στρατού ή κάτι παλιά που τα είχαν οι πατεράδες και τα κόβανε τα πατζάκια. Πολύ φτωχικά. 

Πλην όμως υπήρχε ζωηρή φλόγα και αγάπη για τον Χριστό μας, την πατρίδα μας, την οικογένεια και γενικά για τον προσκοπισμό. Περνάγαμε ωραία. Όταν γράφτηκα ήμασταν στη πρώτη ομάδα προσκόπων Αιγάλεω και είχαμε κάτι αρχηγούς με ταπεραμέντο. Δηλαδή σε συνέπαιρνε και μόνο η παρουσία τους. Πόσο μάλλον όταν μας πηγαίνανε εκδρομές, κατασκηνώσεις, διάφορες δράσεις, διαγωνισμούς που κάναμε μεταξύ μας και μεταξύ άλλων ομάδων και βρίσκαμε εκεί μία πολύ – πολύ προσιτή επαφή με τους ανθρώπους οι οποίοι καλό τους ήταν να σκέπτονται προπάντων το Χριστό μας, τη πατρίδα, την οικογένεια. 


Σαν μεγάλο γεγονός θα σας αναφέρω την κατασκήνωση που κάναμε εμείς οι πρόσκοποι και ‘γω τότε ήμουνα αρχηγός στο Σούνιο είκοσι μέρες με εβδομήντα πέντε παιδιά και τι δεν κάναμε σε εκείνη την κατασκήνωση. Ονομαστή έμεινε με την ονομασία «Τα Χρυσά Βέλη Εξορμούν. Παίξαμε, φάγαμε καλά, γελάσαμε, κλάψαμε κάναμε γιορτές της πυράς, παιχνίδια μέσα στο δάσος νυχτερινά και ημερήσια και η ζωή μας κύλησε τόσο όμορφα που κλαίγαμε όταν φεύγαμε από την κατασκήνωση. Μας είχε αφήσει μεγάλη συγκίνηση η επαφή μας τότε. Βεβαίως τολμώ να πω ότι το δικό μου τμήμα δεν το καυχιέμαι είναι γνωστό είχε σαράντα παιδιά που ανελλιπώς παρακολουθούσαν κάθε Κυριακή απόγευμα τη συγκέντρωση και ήρθαν όλα στην Κατασκήνωση. Και βεβαίως έχει μείνει ιστορική η κατασκήνωση «Των Χρυσών Βελών». 


Πολύ δραστήριο μέλος του Προσκοπισμού στο Αιγάλεω (ως τοπική έφορος, γραμματέας και ταμίας του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών) υπήρξε η αείμνηστη Αννέτα Μουσουλμάνου (Αράχωβα 1920-2014).

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου