Γνωρίζοντας το Νίκο Γκάτσο

 

Το "Πράσινο" Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω
(Φωτογραφία του συντάκτη).

Εκπαίδευση, Πολιτισμός, Τέχνες/Γράμματα, Ιστορία της πόλης

Γ, όπως Γκάτσος Νίκος

(Γράφει ο Νίκος Δ. – Θ. Νικολαΐδης)

Ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής και λογοτέχνης Νίκος Γκάτσος του οποίου το όνομα φέρει, τιμητικά, το «Πράσινο» (2^ο, παλαιότερα και 9^ο) Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω (πλησίον της Πλατείας Ειρήνης - "Τσάπου") γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας από φτωχή αγροτική οικογένεια. Σε ηλικία πέντε ετών έμεινε ορφανός από πατέρα, ο οποίος, από τους πρώτους μετανάστες στην Αμερική, πέθανε στο πλοίο και τον πέταξαν στα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού. Τέλειωσε το Δημοτικό στην Ασέα και το Γυμνάσιο στην κοντινή Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών, το θέατρο και τον κινηματογράφο. 

Έτσι, όταν το 1930 μετέβη στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (διέκοψε τις σπουδές του, μετά το δεύτερο έτος), ήξερε αρκετά καλά Αγγλικά και Γαλλικά, είχε μελετήσει τον Κωστή Παλαμά, το Διονύσιο Σολωμό και το δημοτικό μας τραγούδι, ενώ παρακολουθούσε τις νεωτεριστικές τάσεις στην ευρωπαϊκή ποίηση. Δημοσίευσε τα έργα του (κυρίως ποιήματα) σε πολλά καλλιτεχνικά περιοδικά, ενώ το 1943 εξέδωσε το μοναδικό του πόνημα, την ποιητική σύνθεση Αμοργός. Διακρίθηκε επίσης ως μεταφραστής θεατρικών έργων γνωστών δραματουργών, ενώ υπήρξε στιχουργός με καθοριστική επίδραση στο ποιητικό τραγούδι. Πολλά από τα έργα του μεταφράστηκαν στο εξωτερικό, ενώ το 1987 τιμήθηκε με το βραβείο του Δήμου Αθηναίων για τη συνολική του προσφορά στην τέχνη. Το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του απονεμήθηκε ο τίτλος του Αντεπιστέλλοντος Μέλους της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Γραμμάτων της Βαρκελώνης, για τη συμβολή του στη διάδοση της ισπανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα.